Transport i nocleg

Lotnisko Tom Jobim (inna nazwa: Galeão) w Rio de Janeiro jest drugim pod względem wielkości portem lotniczym w Brazylii, za Guarulhos w São Paulo. Obydwa lotniska przyjmują większość lotów z Europy, którymi dociera amator lotniczych promocji.

Po przylocie, jest kilka sposobów na to, aby dostać się do miasta. Można wybrać spośród kilku rodzajów radio-taxi – wychodząc do hali przylotów napotkamy budki, gdzie można zamówić kurs. Tańsze są żółte miejskie taksówki, stojące przed terminalem. Inną opcją jest też dogadanie się ze swoją pousadą, która wyśle po nas auto. Natomiast konkurencyjnym cenowo i sprawdzonym środkiem komunikacji jest autobus 2018. Przystanek przed terminalem. Cena: 13,50 BRL (20 PLN). Jego trasa wiedzie z lotniska przez dworzec autobusowy (Rodoviária Novo Rio), lotnisko krajowe (Santos Dumont), dzielnice Botafogo i Flamengo, Copacabana, Ipanema, a końcowym przystankiem jest Alvorada. Autobus jest bardzo popularny wśród turystów, ale niestety, przystanki są na żądanie, a w dodatku słabo oznakowane. Stąd nad głową kierowcy nieustannie ktoś wisi, prosząc o zatrzymanie się w odpowiednim miejscu – oczywiście to kierowca wie, które jest odpowiednie, turysta zna tylko nazwę ulicy, gdzie jest jego hotel. I takie wiszenie nad głową to jest najlepsza taktyka, jeśli chcemy mieć pewność, że wysiądziemy tam gdzie trzeba.

Jeśli chodzi o mieszkanie w Rio, jest bardzo wiele opcji. Najbardziej ekskluzywnym adresem jest Ipanema lub sąsiadująca z nią dzielnica Leblon. Można tu znaleźć hostele, które nie doprowadzą nas do bankructwa, ale już w przypadku hotelu, pousady czy apartamentu, trzeba sięgnąć głębiej do kieszeni. Tańsza i bardzo popularna jest dzielnica Copacabana. Tutaj jest z czego wybierać i wielu turystów tu właśnie się zatrzymuje. W portalu airbnb także jest mnóstwo ofert z tej dzielnicy, w tym także mieszkania z widokiem na ocean. Wadą Copacabany może być turystyczny klimat, który przyciąga kieszonkowców. Ale nie ma co dramatyzować i z tego powodu odmawiać sobie mieszkania w sąsiedztwie oceanu – trzeba tylko mieć tego świadomość i zwiększyć czujność.

Nieco dalej od wybrzeża, ale z bardzo dobrym dojazdem, możemy polecić dzielnice Flamengo i Botafogo. Szczególnie okolice Laranjeiras, Largo do Machado i Cosme Velho, gdzie położone jest wzgórze Corcovado z posągiem Chrystusa. Są to dzielnice mieszkalne, spokojne, zielone, świetnie skomunikowane z resztą miasta. Można tu poczuć się prawdziwym carioca, mieszkańcem Rio.

Sporą popularnością cieszy się dzielnica Santa Teresa. Jest położona na wzgórzu, a pousady mieszczą się w starych willach, które kiedyś bogaci cariocas wznosili, aby uciec przed upałem. Okolica ma artystyczny klimat, a w sąsiedztwie leży imprezowa Lapa. Opinie na temat bezpieczeństwa są podzielone. Ekipa Caipiroski zatrzymała się tam jakiś czas temu i czuliśmy się dość swobodnie. Męczące natomiast było pokonywanie odległości do metra, a także hałas pędzących po brukowanych uliczkach autobusów. Jednak dla turystów szukających wytchnienia od plażowego tłumu, Santa Teresa może być dobrym wyborem.

Nie opisujemy w szczegółach wszystkich dzielnic, ale warto wspomnieć, że noclegi w favelach także cieszą się pewną popularnością. Opinie turystów, którzy się na to zdecydowali, podkreślają, że w większości przypadków nie było problemów z bezpieczeństwem.

Poruszanie się po mieście nie powinno nastręczyć problemów. Mamy do dyspozycji metro, autobusy i taksówki. Metrem dojedziemy na przykład na plażę (stacja Gal. Osório na Ipanemie), na stadion Maracanã, ale większości turystycznych atrakcji już nie. Dlatego dobrze jest przekonać się do autobusów. Kilka zasad: wsiada się przeważnie przednimi drzwiami, wysiada tylnymi. Z przodu jest kołowrotek, przez który przechodzi się po zapłaceniu za bilet u cobradora (nie u kierowcy). Cobrador jest też odpowiednim adresatem pytań turystów, gdzie trzeba wysiąść. Wszystkie przystanki są na żądanie, więc chcąc wysiąść trzeba pociagnąć za linkę pod sufitem, a chcąc wsiąść – machnąć ręką z przystanku. Kierowcy są zazwyczaj uczynni i uprzejmi – czekają na podbiegających pasażerów, nie zamykają im drzwi przed nosem, a także otwierają drzwi w innych miejscach niz przystanek.

Korzystając z żółtych taksówek warto pamiętać, żeby nie korzystać z tych stojących przy głównych atrakcjach turystycznych. Lepiej odejść kilkanaście metrów dalej i złapać taxi na ulicy – tę radę dał taksówkarz z Rio. Można też wziąć taksówkę z jednego z postojów, byle nie leżał pod samą stacją na Corcovado lub bezpośrednio przy innym turystycznym miejscu. Spotkaliśmy się też, że turyści, gdy już trafią na godnego zaufania i sympatycznego kierowcę, biorą od niego wizytówkę i zawsze po niego dzwonią.

Chociaż w Rio można bez problemu wypożyczyć samochód (na przykład na lotnisku albo w dzielnicy Copacabana, gdzie jest skupienie wypożyczalni na jednej ulicy), my tego rozwiązania nie polecamy, o ile nie wybieracie się za miasto. Ruch uliczny w Brazylii jest hmm… nieco bardziej intensywny i chaotyczny niż w Polsce. Poza tym brakuje miejsc do parkowania, szczególnie w okolicy plaż. Natomiast ceny paliw należą do plusów tego rozwiązania, zwłaszcza etanolu (poniżej 3 PLN za litr).

Wiele uwagi w dyskusjach dotyczących Rio zajmuje kwestia bezpieczeństwa. Przede wszystkim trzeba powiedzieć, że złą sławę i wysoką przestępczość Rio zawdzięcza przestępstwom narkotykowym i związanym z nimi działaniom policji. Przeciętny turysta jest z dala od tych wydarzeń. Druga uwaga: panikę na temat zagrożenia w Rio rozsiewają w dużej mierze osoby, które nigdy tam nie były, ale słyszały coś na ten temat, przeważnie z trzeciej ręki. Po trzecie: Rio jest odwiedzane przez setki tysięcy turystów i ogromna większość wywozi stąd same dobre wspomnienia.

Nie należy oczywiście bagatelizować zagrożenia i stosować się do podstawowych zasad (w linku niżej), jednak popadanie w paranoję na pewno nie poprawi naszego bezpieczeństwa, no i popsuje radość z pobytu w Cudownym Mieście.

Więcej praktycznych informacji, także na temat bezpieczeństwa, na polskojęzycznej Wikitravel http://wikitravel.org/pl/Rio_de_Janeiro